Cieśń nadgarstka
Cieśń nadgarstka to popularna jednostka chorobowa, w której mamy do czynienia z chorobą nerwu pośrodkowego biegnącego przez tzw. kanał nadgarstka.
Powstanie zespołu ciasnoty kanału nadgarstka związane jest ze zwyrodnieniem lub obrzękiem i stanem zapalnym tkanek otaczających nerw, co w ograniczonej przestrzeni kanału powoduje jego uciśnięcie, obrzęk i zwyrodnienie.
Nadgarstek jest stawem utworzonym aż z ośmiu kości. Między kością haczykowatą a czworoboczną większą leży łącznotkankowe pasmo mające za zadanie utrzymywać ścięgna mięśni blisko kości. Między tym pasmem a kośćmi oprócz szeregu ścięgien przebiega najważniejsza struktura tej okolicy nerw pośrodkowy. Odpowiedzialny jest on za unerwienie kciuka, palca wskazującego i środkowego oraz część mięśni.
Przyczyny i diagnostyka
Na rozwój zespołu cieśni nadgarstka mają wpływ zarówno czynniki zawodowe, jak i ogólnoustrojowe. Osoby które są najbardziej narażone na ryzyko wystąpienia tej choroby to pracownicy biurowi kiedy dochodzi do długotrwałej kompresji nadgarstka (ergonomia w miejscu pracy). Ludzie wykonujący prace ręczne wymagające precyzji. Zespół cieśni nadgarstka może być wynikiem przebytych złamań w obrębie nadgarstka oraz zmian zwyrodnieniowych odcinka szyjnego kręgosłupa. Duży wpływ na dolegliwości związane z kanałem nadgarstka mają choroby ogólnoustrojowe jak reumatoidalne zapalenie stawów, cukrzyca czy zmiany hormonalne u kobiet.
W początkowej fazie choroby pojawia się ból i drętwienie palców, które budzą nas w ciągu nocy z czasem dolegliwości promieniują do przedramienia i barku. Często ulgę przynosi potrząsanie ręki lub opuszczanie kończyny górnej w dół. Kolejnym etapem jest występowanie tych dolegliwości w ciągu dnia, podczas prowadzenia samochodu lub jazdy na rowerze. Sprawność manualna ulega pogorszeniu coraz trudniej wykonać precyzyjne zadania. W trzecim okresie wcześniejsze objawy się nasilają a dodatkowo zaczynają pojawiać się zaniki mięśniowe w obrębie ręki.
Postawienie diagnozy: zespół cieśni nadgarstka musi być poparte badaniami i testami funkcjonalnymi które wykonujemy w celu potwierdzenia występowania zaburzeń w obrębie kanału nadgarstka. Jeżeli faktycznie mamy do czynienia z uwięźnięciem struktur w kanale nadgarstka należy jak najszybciej rozpocząć rehabilitację aby zmiany degeneracyjne nie postępowały dalej, co może skutkować zabiegiem operacyjnym.
Terapia i leczenie
Pacjenci którzy zgłaszają się do nas z tym problemem zawsze mogą liczyć na rzetelnie przeprowadzone badanie z wykorzystaniem testów z terapii manualnej oraz zastosowanie odpowiedniego leczenia w różnych stadiach choroby łącząc techniki tkanek miękkich (masaż klasyczny, masaż tkanek głębokich, haczykowanie) oraz wsparcie po terapii z wykorzystaniem plastrowania (tzw. kinesiotaping).
