Kurt Ekman podczas swojej wieloletniej praktyki doskonalił sposoby uwalania tkanek, czego owocem było stworzenie haków. Narzędzie to pozwala przejść przez tkankę skórną, ścięgna oraz pomiędzy płaszczyzny ślizgowe tkanek głębokich. Ich zaletą jest możliwość pracy na bardzo drobnych zmianach np. na okostnej oraz oszczędzanie rąk terapeuty. Haczyki i przybory do scrapingu (skrobanie) są narzędziami stanowiącymi przedłużenie ręki terapeuty.
Dzięki swoim zdolnościom czuciowym i ruchowym ręka może identyfikować napięcia oraz zmiany na poziomie tkankowym leżące u źródła wielu dolegliwości. Może przeciwdziałać postępowaniu negatywnych zmian poprzez stosowanie nacisku, rozciągania, wibracji, wygładzania uszkodzonej tkanki łącznej, poprzez to wpływać na jej troficzność i w konsekwencji poprawiać jej elastyczność i zdolność odkształcania.
Główne cele Terapii Ekmana
Celem terapii jest uwalnianie (fibroliza), jak mówił sam twórca „cząsteczek włóknistych“ które w bezpośredni sposób ograniczają ruchomość tkanki a są związane z wewnątrz – strukturalnym przyleganiem czy zrostem.
Uwalnianie to zachodzi na rożnych poziomach tkanki łącznej co prowadzi do normalizacji ruchomości poszczególnych ich warstw.
- uwalnianie napięć mechanicznych
- uwalnianie zaburzeń w obrębie układu mięśniowego i kostnego
- przywracanie ślizgów między strukturami
- poprawa trofiki tkanek
- oddziaływanie na receptory
Wskazania do zastosowania Terapii Ekmana
Terapię stosujemy w przegrodach mięśniowych, ścięgnach, powięziach oraz przy okostnej.
- zapalenie ścięgien
- zapalenia okołostawowe
- neuralgia, ból kręgosłupa (przekierowanie), rwa kulszowa (przekierowanie)
- deficyt ruchomości po zabiegach chirurgicznych, zwłóknienia, blizny
